/fdata%2F0370075%2Favatar-blog-4698954-tmpphpVz1O6R.jpeg){kind=avatar}
/fdata%2F0370075%2F%2Favatar-user-221364-tmpphpdwXsFq.jpeg){kind=avatar}
22 décembre 2011
4
22
/12
/décembre
/2011
21:08
Ποτάμι δάσκαλε οι ευχές
γίνονται από τα παιδιά σου
Γεμάτο νάναι από χαρές
κι' ήρεμα να κυλά σιμά σου
Δεντράκι δάσκαλε ο λόγος σου
που φυτεύτηκε στα σωθικά τους (μας)
και άνθισε και θέριεψε
μέσα κι έξω απ' την δουλειά τους (μας)
Δάσκαλε η δική μου η ευχή
είναι ένα από ψυχής "μακάρι"
Να σε είχανε καθηγητή, κάποιοι δήθεν "μεγάλοι"
και να μην καταντήσουνε την Ελλαδίτσα μας κουφάρι...
Ζωή και Υγεία
στο Πατριάρχη της Ξενοδοχειακής και Εστιατοριακής Τέχνης!
1972-1974 σειρά 16η
Νικόλαο Σκουμιό Κοσκινού Ρόδος για πάντα.
Χρήστος Ρουμελιώτης 22/12/2011
http://dokimos.over-blog.com/article-3271531.html
Partager cet article
«Η νέα αυτή ποίηση είναι πια στη διάθεση όποιου επιθυμεί να την
γράψη, και όποιου επιθυμεί να την κάμη με όλη την κυριολεξία της λέξεως αυτής, φτάνει ο ποιητής να μην περιφρονήση τα απλούστατα μέσα που του προσφέρει ο 
εμένα. Αυτό βέβαια ήταν πολύ αφελές από τη μεριά μου, αλλά και πολύ χρήσιμο. Γιατί με είχε σε μια μόνιμη ταραχή, σε μια διαρκή
διαμαρτυρία και σ' ένα πολύ γόνιμο παράπονο... Από την άλλη, είχα μια ευγένεια η οποία με κατέστρεψε απολύτως! Εμπόδισε δηλαδή τη ζωή μου να πάρει το δρόμο της. Υπέμεινα πράγματα τα οποία δεν
έπρεπε να υπομείνω, με το αιτιολογικό μιας ευγένειας ότι θα πίκραινα, ότι θα πείραζα, ότι θ' αναστάτωνα των άλλων τη ζωή. Αυτό ήταν μία ήττα. Καθαρή ήττα...».
Ηρθε και στην Ελλάδα. Διαβάστε 
