Ας υποθέσουμε ότι η ζωή είναι μια ωραία εκδρομή!
Είχανε δίκιο κάποιοι που μου προτείνανε να επισκεφθώ πρώτα την Αθήνα!
Και αυτοί ήταν ο μπαμπάς μου και η μαμά μου!
Εννέα λοιπόν περίπου μήνες ετοιμαζόμουνα!
Μέσα σ’ ένα πολύ περίεργο αλλά φιλόξενο περιβάλλον, για να ξεκινήσω!
Κάποτε ήρθε ο καιρός!
Έντεκα Φεβρουαρίου του χίλια εννιακόσια ενενήντα δυο! (11/2/1992)
Αθήνα! Λένε ό,τι είναι η πόλη όπου στην αρχαιότητα άνθισε ο πολιτισμός!
Είχα και παρέα για μάρτυρα τον δίδυμο αδελφό μου!
Στην Αθήνα βρήκα και το μεγαλύτερο αδελφό μου!
Χειμώνας και έκανε κρύο!
Ίσως είχε χιονίσει στη Πάρνηθα και στον Υμηττό!
Εγώ βέβαια δεν είχα πρόβλημα!
Μόλις είδα το φως της Αθήνας ζεστάθηκα!
Μια γλυκιά φωνή μου είπε καλωσόρισες!
Άνοιξα καλά τ’ αυτιά μου !
Άκουγα και άλλες πολλές φωνές!
Κάθε μια απ’ αυτές είχε και κάτι το ιδιαίτερο!
Ίσως κουβαλούσε μαζί της ωραίους πίνακες!
Χρώματα και εικόνες από τη γειτονιά της!
Μου γεννήθηκε η επιθυμία να γνωρίσω όμορφα μέρη!
Μα πρώτα απ’ όλα την Αθήνα!
Και αυτό απ’ την κυρία Αθηνά, Μια φίλη της μαμάς!
Η Ακρόπολις! Ο Παρθενώνας! Ο τόπος λατρείας της θεάς Αθηνάς!
Κάπου πήρε το μάτι μου τον ιερότερο βράχο της ανθρωπότητας!
Η διαμονή μου στο τόπο της πρώτης εκδρομής έμελλε – μέλει να διαρκέσει πολύ!
Πολύ εντυπωσιακό το σύστημα επικοινωνίας των κατοίκων!
Η τηλεόραση! Το τηλέφωνο, το ραδιόφωνο! To internet Τα e-mail!
Μέσα σε κάθε σπίτι συνδεδεμένα με όλα τα σημεία της γης!
Πυκνή δόμηση! παντού δρόμοι! πας όπου θες, βλέπεις όποιον θες όταν θες!
Πολύχρωμα φωτάκια παντού! Μέρα νύχτα σου χαμογελούν και σου κλείνουν το μάτι!
Απόλαυση η περιήγηση σε ωραία δωμάτια κτιρίων!
Και αυτές οι βιτρίνες! Η μία καλύτερη από την άλλη!
Καταπληκτικά τα αυτοκινητάκια μέσα στις πολυκατοικίες!
Τα πάρκα οι πλατείες χαρούμενες φωνές παιδικές χαρές!
Οι επισκέψεις φίλων και συγγενών στα προάστια!
Οι βόλτες στη παραλία στο λιμάνι στο βουνό!
Η μπάλα το ποδήλατο ο αϊτός το παιχνίδι στο γήπεδο την Κυριακή!
Ολα είναι ενδιαφέροντα! Από άγνωστα σιγά σιγά γνωστά!!
Ρουφούσα με ενθουσιασμό τα χρώματα τις μορφές τα σχήματα υλικά και άυλα!
Ήμουν ελεύθερος να αποτυπώσω την πιο ευχάριστη στιγμή που ήθελα εγώ!
Ήμουν ελεύθερος να τα απολαύσω!
Πραγματικά απόλαυσα και απολαμβάνω αυτήν την εκδρομή διαρκείας!
Ανηφόρα κατηφόρα προς και από το δημοτικό σχολείο! Πέρασαν έξι έτη!
Απ’ το λόφο! Τα βλέπω όλα ή σχεδόν όλα!
Μια μέρα είδα την πανέμορφη Αφαία Αθηνά στην Σαλαμίνα!
Η τουλάχιστον τα ερείπια του σωζόμενου ναού της!
Αχ να μας πηγαίνανε εκδρομή καμιά μέρα εκεί!
Εκδρομές κοντινές και πιο μακρινές, διασκέδαση και πολιτισμός πάνε μαζί!
Το λόφο μου τον αγαπώ!
Είναι το πρόβουνο του Προφήτη Ηλία!
Αγναντεύω (όταν κάνει καλό καιρό) και την Πάρνηθα! Α έχω πάει!
Και το ιστορικό Αιγάλεω με το θρόνο του Ξέρξη!
Αθήνα όσο και να θέλω να σε γνωρίσω ξέρω ότι ποτέ δεν θα σε χορτάσω!
Αθήνα είσαι η Πατρίδα μου! Και είμαι ευτυχισμένος που εσένα πρωτοείδα!

Θ’ αφήσω για λίγο την Αθήνα και θα πεταχτώ μέχρι την Κρήτη!
Η Κρήτη του Μίνωα και του Καζαντζάκη με καλεί!
Ονειρο που κοιμόταν!
Ταξιδεύω μ’ ένα σιδερένιο ψάρι!
Ισως το πλοίο είναι ένα μεταμορφωμένο δελφίνι!
Οία Νέα Καμένη Σαντορίνη!
Χορταίνω το πέλαγος το γαλάζιο!
Ξυπνώ έκθαμβος από το φως και τα χρώματα του παλατιού του Μίνωα!
Ήχος γλυκός από τη μαντινάδα του πάτερ Ευγένιου έρχεται στ’ αυτιά μου!
Τον «Ερωτόκριτο» δεν τον έχω γνωρίσει ακόμα δεν βιάζομαι δεν ανησυχώ!
Είμαι μικρός ακόμα, απολαμβάνω το νερό και ό,τι είναι γλυκό!
Τρελαίνομαι και για τα σύκα αλλά και τον ύπνο!
Προσπαθώ να σταθώ όρθιος! Τα καταφέρνω!
Επιστρέφω στην Αθήνα καταγοητευμένος!
«Λουίζα» μαγική λέξη-βότανο θα ξαναγυρίσω!
Ο Νίκος Κ μου έβαλε το σαράκι της Νέας Οδύσσειας!
Που θα πάει θα τη γνωρίσω! Μέχρι τότε υπομονή όμως!
Αθήνα και πάλι Αθήνα αναγκαστικά!
Η περιήγηση της Αθήνας είπαμε είναι ατέλειωτη!
Ο Χρόνος η Τέχνη και ο χώρος !
Εθνικό Μουσείο! Πολυτεχνείο! Ιερή μνήμη και τα δύο!
Ερεχθείο Καρυάτιδες Παναθήναια Ελευσίνια! Ιερά οδός! Όλο μυστήριο!
Η ζωή κυλά προσθετικά!
Είναι ένας τροχός που διανύει ένα απειροελάχιστο τεμάχιο χρόνου!
(Αλήθεια ο χρόνος τι σόι φρούτο είναι; Τρώγεται;)
(Ο χρόνος και γλυκαίνει και πικραίνει)
Ο χρόνος – τροχός στο διάβα του μαγνητίζει τη σκόνη!
Τη σκόνη του χρόνου!
Τη σκόνη της μνήμης!
Τη σκόνη της ζωής!
Τη ρουφώ λαίμαργα! Την απολαμβάνω!
Όπως μια μπουκιά ψωμί βουτηγμένη σε σάλτσα από κοκκινιστό κοτόπουλο!
Ωχ χόρτασα!
Ωχ πεινάω!
Μάλλον έτσι φαίνεται ότι είναιι ο νόμος της ζωής!
Μια εκδρομή στο Ναύπλιο είναι ο καλλίτερος τρόπος και τόπος να επουλώσω την πείνα!
Πείνα = μια πολύ μικρή τρυπούλα [όσο και η μύτη της καρφίτσας ] στο στομάχι!
Μάτι στομάχι πνεύμα! Το ένα δίνει τροφή στο άλλο!
Παράξενη διαδρομή!
Λίμνη Κουμουνδούρου κατοικία πάσης φύσεως πουλιών! Του Αριστοφάνη ίσως!
Ελευσίνα : Η προέκταση των Μυστηρίων περνά μέσα από διόδια!
Σκειρωνίδες πέτρες! Σκείρων! Ο προστάτης των δικαίων και διώκτης των κακοποιών!
Κακιά σκάλα! Σαρωνικός! Η φύση στην υπηρεσία των ζωγράφων και των ποιητών!
Ισθμός! Η φύση χωρισμένη στα δύο! Δέος!
Μια λωρίδα νερού! Η «Κυρία Ελλάς» ζωσμένη με μια πολύτιμη ζώνη!
Δεν θα ήθελα καν να φανταστώ πόσο άχαρη θα ήταν χωρίς αυτή!
Ισθμια! Νέμεα χαίρουν τα νιάτα τον αθλητισμό και τις ωδές του Πινδάρου!
Δερβενάκια! Ο Προκρούστης του Δράμαλη!
Μυκήνες, Άργος: Εδώ ήθελε η Ευρώπη να εγκατασταθεί!
Ο Δίας όμως προτίμησε την πατρίδα του την Κρήτη!
Επί τέλους το Ναύπλιο!
Ελεύθερος καρπός της κυρίας …Ελλάδος και του Κολοκοτρώνη!
Δεν θέλω τίποτα άλλο!
Παλαμήδι Μπούρτζι! Το ένα αγκαλιάζει με στοργή το άλλο!
Το στομάχι και το πνεύμα προς στιγμήν ξεχνιούνται!
Το μάτι τώρα έχει προτεραιότητα!
Να γεμίσει πρώτα αυτό και μετά να τροφοδοτήσει και τα’ άλλα δύο!
Αργά ή γρήγορα αυτό θα γίνει, Ο τροχός εφευρέθηκε για να γυρίζει!
Αγκαλιάζω τις πέτρες! Θαυμάζω τις πέτρες ! Αγαπώ το Παλιόκαστρο!
Αλλά και τον Πύργο στον Άγιο Ανδριανό!
Τρέχω στο γήπεδο, κυνηγώ τη μπάλα!
Η μπάλα πάει όπου θέλει! Ας μην την εμποδίσω !
Κυνηγώ τον τροχό με δύο πετάλια! Δύσκολο να τον φτάσω! Όλο γυρίζει!
Αχ τροχέ μου, αχ χρόνε μου εσύ μόνο ξέρεις να κυλάς και να μου μιλάς!
Πάρε με πάρε με κοντά σου πάρε με πολλές αμέτρητες φορές!
Στο Ναύπλιο την Άνοιξη. Στο Ναύπλιο τα καλοκαίρια.
Από τότε που ανθίζουν οι μυγδαλιές μέχρι τότε που μαζεύουνε τις ελιές!
Την Αθήνα δεν την εγκαταλείπω!
Ραντεβού στο Σύνταγμα με τα περιστέρια!
Με κάλεσαν να μου πούνε από κοντά όλα μαζί μια λέξη!
Ε ι ρ ή ν η !
Θα χρειαστεί πολλές φορές ακόμη και από πολλούς ανθρώπους μαζί να ειπωθεί για να επιβληθεί!
Απ’ όλους όμως!
Και μέχρι τότε εγώ δεν θα κουραστώ ν’ ανεβαίνω στο Σύνταγμα και να την καλώ να έλθει!
Μαζί με την Ειρήνη και την Δημοκρατία!
Αυτή έχει να κάνει με το Πολυτεχνείο!
Το Πολυτεχνείο των φοιτητών που έδωσαν το αίμα τους γι αυτήν!
Το κόκκινο φαίνεται ότι συμβολίζει θυσία και αγώνα!
Κόκκινα γαρύφαλλα παντού, εγώ ο Ιάσονας και ο πατέρας μου!
Ουφ πέρασε και αυτός ο χειμώνας ήρθε η άνοιξη!
Ευκαιρία να πεταχτώ μέχρι την …Ανοιξη!
Την άνοιξη την βρίσκεις κυρίως στους αγρούς!
Αγρούς μπορείς να βρεις στο Μελίσσι ή στον Αγιο Ανδριανό!
Ακόμη και στην Ερέτρια!
Στους αγρούς θαβρεις όλους τους φίλους της ανοίξεως!
Πρώτα πρώτα την μυγδαλιά ντυμένη στα λευκά!
Αγνότητα είναι και ο ευαγγελισμός μέσα στον Μάρτη!

«Γύρη γύρη γύρη σκορπίζει πολύ!
Ελάτε μελισσούλες να με ρουφήξετε!
Και να φτιάξετε μέλι μέλι χρυσαφί»!

Ντροπαλές παπαρούνες και ανοιχτόκαρδες μαργαρίτες!
Ανέμελα ρυάκια και άκακες ανεμώνες!
Ακάματα αηδόνια και γελαστά χελιδόνια!
Φλυαρούν χαίρουν και τραγουδούν για τα κάλοι της ζωής!

Ψάχνω καλά μέσα στο μυαλό μου!
Ανοιξη Ανοιξη ναι σε ξέρω!
Βρέθηκα πολλές φορές μές στην αγκαλιά σου!
Μέθυσα δώδεκα φορές από τα αρώματά σου!
Ακου κάτι για σένα!

«Η άνοιξη είναι αισθητική
Που έρχεται μιαν ωραία
Και ευτυχισμένη στιγμή!

Η άνοιξη είναι σοφή
Και μας επιφυλάσσει
Πότε χαμόγελο πότε βροχή!

Η άνοιξη φτιάχνει κόκκινα αυγά
Που τα τσουγκρίζουμε
Για τύχη και χαρά!

Η άνοιξη μας περιμένει στην εκκλησιά
Που από το καντήλι της
Μας προσφέρει άγια φωτιά!

Η άνοιξη πλημμυρίζει τη γη
Που με άνθη και αρώματα
Χαλαρώνουν και ομορφαίνουν τη ζωή»!

Χρήστος Ρουμελιώτης 18/03/03

Αυτό το κείμενο ταιριάζει για τον Χριστάκη και το Ιάσονα Ρουμελιώτη
και το έγραψε ο μπαμπάς τους! Τα ανοιξιάτικα ποιηματάκια είναι των ιδίων!
Τρίτη, 16 Μαρτίου 2004 /////11:49 μμ και Πέμπτη, 25 Μαρτίου 2004/////08:27:37
Φωτογραφίες Αθηνόραμα, Γιάννα, Παππούς Σταμάτης -Συνεχίζεται …..

ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

· Ο άνδρας σας είς τετραπλούν
· Να πάει η γυναίκα σας σε σχολή κοπτικής μοδιστρικής να μάθει να κόβει και να ράβει σώβρακα για άνδρες!
· Τα δίδυμα έχουν πλάκα !
· Αν τα ‘κουγε ένας Αθηναίος θα σε μούντζωνε!
· Να τα κοιτάς όπως η γελάδα το τραίνο
· Φούρκισέ τα!

ΣΧΟΙΝΙΑΣ!

Ω ! τι παράξενη ονομασία!
Θάλασσα και βουνά μαγεία!
Πράσινο πεύκο λατρευτό!
Παιδιά μαμάδες κυνηγητό!
Μέρος ιστορικό!
Θα ξαναρθώ!

Χρ και Ια Γ΄ Δημοτικού

ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ

«Ετούτη η Πρωτομαγιά
μου ξερίζωσε τ’ αυτιά
Απ’ τις φωνές και τα τραγούδια
Που λένε κάτω στα λουλούδια
Και άμα ακούσεις ένα χαιρετισμό
Θά ναι επειδή γιορτάζει το διπλανό φυτό
Δεν θα πάμε και σχολείο
Είναι σαν να του λέμε αντίο
Ξεσηκώθηκε ο λαός
Και όλοι φωνάζουνε ν’ αυξηθεί ο μισθός!
Πιό λίγες ώρες δουλιά
Να προλαβουμε να πάμε και σινεμά!
Δεν θα δουλέψω εγώ τούτη τη μέρα
Είναι αργία και για μένα
Θα βγώ έξω κι εγώ
Να φωνάξω μαζί με το λαό
Κι άμα δεν το πάρουν στα σοβαρά
Στις εκλογές θα τους μαυρίσω φανερά!»

Ιάσονας Ρουμελιώτης 3/5/2001

ΜΑΝΑ

«Η μάνα μου είναι καλή
που μου μαγειρεύει το φαί
Ενα αυγό τηγανητό
Μαζί με ένα φιλί πολύ …θερμό
Στο φούρνο οι πατάτες
Πρέπει να γεμίσω τις ντομάτες
Από Ερέτρια Χαλκίδα
Μαζί με τη μάνα μου κολιτσίδα
Είναι πολύ γλυκιά πολύ καλή
Αλλά μερικές φορές μου τα χαλάει
Και γίνεται λίγο ή πολύ κακή
Θα σου πώ ένα μυστικό
Που το κρατάω για φυλαχτό!
Η μάνα μου είναι πολύ καλή
Και μου κρατά πάντα τη φωλιά ζεστή»
Ιάσονας Ρουμελιώτης 18/5/2001

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ Ο ΠΑΠΟΥΣ

«Τον παπού τον αγαπώ
Σαν τον Θεό στον Ουρανό
Σαν αρκούδα δυνατός
Βγάζει μια κραυγή
«Είμαι ο πιό δυνατός»
Το παπού μου τον θεωρώ καλό
Εχει και μια φωλιά
Στο κρεβάτι κοιμάται αγγαλιά
Σφιχτά με τη γιαγιά »
Ιάσονας Ρουμελιώτης 21/5/2001

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ

«Πλάτσα πλούτσα στα νερά
πάω στο βατήρα και πηδώ
Απ’ τα πόδια μου κάτω θα περάσω
Και το σώμα μου θα γυμνάσω
Τις βουτίτσες μου θα κάνω
Και θα βρώ και φίλο Αμερικάνο
Με τη μπάλα μου θα παίξω
Και μετά στη μαμά θα τρέξω
Αμα πετάξω όμως στο νερό σκουπίδια
Η μαμά δεν θα με ξαναπάει σε πανηγύρια»

Ιάσονας Ρουμελιώτης 30/5/2001