Μια παράξενη έλξη από λέξεις φυτρωμένες στη γη πριν από πολλά χρόνια μαγνήτιζε τους περ-αστικούς με τα ανοιξιάτικα ανθάκια τους και τους καλούσε να τις προσέξουν και να κουβεντιάσουν μαζί τους. Άγνωστα μονοπατάκια λιάζονταν στον ήλιο και απολάμβαναν τα περι-πατήματα των παιδικών και κάποιων ρομαντικών κύκλων. Ένα τρεχοχαρούμενο νεράκι σαν αυτό της πηγούλας της «Σπηλιάς»(*), σαν τελευταία του επιλογή διάλεγε για έξοδο ανάγκης το σιδερένιο ρύγχος μιας βρυσούλας στη ρίζα ενός πεύκου ! Ένα γερμένο αλλά όχι γονατισμένο πεύκο αντιστεκόταν στην ισοπέδωση των αξιών της ζωής !

Όλα τόσο μελετημένα από την ορχήστρα φύση - άνθρωπος. Γιατί πως αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις την συνύπαρξη των δύο αυτών θανάσιμων εχθρών και φίλων και τη σχέση μίσους και αγάπης μεταξύ των που γεννά, καταστρέφει, δημιουργεί νησίδες ομορφιάς εδώ και κεί στο χώρο και το χρόνο; Και τι άλλο μπορούμε να κάνουμε από το να τις χαιρόμαστε αριά και που επί τόπου ή να τις εντοιχίζουμε μέσα στα άχαρα ψηφία των σύγχρονων καμερών ή εικαστικών τελάρων και να τις βάζουμε να μας παρηγορούν κάποιες στιγμές μοναξιάς ή στη καλλίτερη των περιπτώσεων να μας υπερασπίζονται από τις απρόσκλητες βάρβαρες και ακρησάριστες(**) επιθέσεις των σύγχρονων media;

Και ο κυρ. Λάκης ως ρομπέν των ανωτέρω σκέψεων, λέξεων, εικόνων και αισθημάτων ως άξιος κάτοχος ανδριώτικης κατ-αγωγής ως άγραφος εμπειρίκιος ή μανάλιος λόγος κατόρθωσε να τυπώσει ως δια μαγείας και από το τίποτα ένα ακόμα τάμπουλα ράζα (***)
Τον ευχαριστούμε !

Χρήστος Ρουμελιώτης

(*) τοποθεσία σε χωριό

(**) ακοσκήνιστες

(***) άγραφο χαρτί

Στην άκρη του Κορινθιακού είμαι σπαρμένο
Από τύχη ή αέρα ή πουλί ευλογημένο
Πέρασα ακόμη ένα καλοκαιράκι κουρνιασμένο
Κάτω από χαλίκια, με αρμύρα ποτισμένο.

Και ήρθε το φθινόπωρο
Και συνάμα ο κυρ-χειμώνας
Με τα γλυκά τους τα νερά
Και ήπια και εχόρτασα
Και το κορμάκι μου ξανά όρθωσα
Και άνοιξα τα κίτρινα φτερά μου
Και γύρω γύρω τα παιδιά μου...
Και τα φυλαράκια η γειτονιά μου...

Και ο ήλιος τα πρωϊνά
Με ξυπνά κατά της εφτά
Και του λέω καλημέρα
Καλωσόρισες Ω θεία μέρα
Καλώς ήλθες καλέ μου χειμώνα
Σ' αγαπώ με όλο μου το σώμα
Εδώ είμαι παρέα να σου κάμω
Κι αν θές, λίγο χρώμα να σου βάνω...

Είμαι το θαλασσο-λούλουδο
Που κανέναν δεν ζηλεύω
Και τίποτα από κανέναν δεν ζητώ
Απ΄τον άνθρωπο στο περιβάλλον μόνο, λίγο σεβασμό
Και δεν έχω άλλο να πω, παρά στην φύση και θεό
Για την ύπαρξήν μου ένα μεγΑΑΑλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !

Χρήστος Ρουμελιώτης
Το αφιερώνω στην κυρία Φλώρα Αργυρού
η οποία το άκουσε (τηλεφωνικά) πρώτη
Κοκκώνι Κορινθίας, Τρίτη 31/10/2006

Σήμερα και χτες και προχτές είναι μια μπλε ημέρα. Η θάλασσα έκλεψε το γαλάζιο του ουρανού και το φόρεσε με τη βοήθεια του ήλιου. Ούτε μια στιγμή όλη την ημέρα ο ήλιος, με τη βοήθεια του ουρανού, δεν θέλησε να την απογοητεύσει… Η Ήρα από το Ηραίον (απέναντι) και ο Ποσειδών την θαύμαζαν.
Οι άνθρωποι την λαχταρούσαν. Πέρα δώθε από το πρωί διέσχιζαν με φανερή ταχύτητα την οριζόντια γραμμή που την χώριζε από τα βουνά. Ρουφούσαν την αύρα της. Σήμερα χτες προχτές είναι μια μπλε ημέρα.Σήμερα αύριο είναι μια καλοκαιριάτικη ελπιδοφόρα μέρα.

Χρίστος Ρουμελιώτης
Αφιερωμένο στη Γιάννα να γίνει γρήγορα καλά.
25/10/2006 7:20 μμ

Η θάλασσα !

Ουρανέ μου σ’ ευχαριστώ
Για το δώρο σου το κυανό
Αφροδίτη μου μερσί
Για φόρεμά το θαλασσί
Ήλιε και Ποσειδώνα
σε παρακαλώ
Με γοργόνες γέμισέ μου
το γιαλό !

12/6/2004 7:29:34 μμ

Δροσούλα μου καλή
Που «πέφτεις» πρωί πρωί
Δρόσισέ μου το κορμί
Όλη νύχτα καίει η πληγή !

Δροσούλα μας καλή
Άνοιξη Φθινόπωρο
Αγάπη σου θρέφουμε πολύ
Το καλοκαίρι όμως σε νοσταλγεί !

Δροσούλα μου καλή
Πριν ο ήλιος βγει
Και η δρόσος διαλυθεί
Δώς μου το ζεστό σου το φιλί !

Δροσούλα μου καλή
Ακου πως κελαϊδεί
Το πουλάκι στο κλαρί
Τι θέλει άραγε να πει;

Δροσούλα μου καλή
Φίλη της λεμονιάς
Ανθέ της ξαστεριάς
Ποτέ μη με ξεχνάς !

Δροσιά δροσούλα
Σ’ αγαπάνε τα λουλούδια
Σ’ αγαπάνε σαν τα αγγίζεις
Και τα γλυκο…ποτίζεις !

Δροσιά δροσούλα
Σ’ αγαπάει όλη η φύση
Μ΄απ΄ όλους πιο πολύ
Σ΄ αγαπάει η αυγή !

Δροσιά δροσούλα
Σταγόνες άπειρες μοιράζεις
Με πάχνη απαλά όλα τα σκεπάζεις
Και απ’ έξω τα μέσα μου κοιτάζεις !

Χρήστος Ρουμελιώτης
Ερέτρια, Σάββατο, 12 Ιουνίου 2004
10h33 πμ