Αν το σύμπαν είναι κυρτό Αν το σύμπαν είναι θαμπό Το στόμα του το σκοτεινό Μυστήριο στάζει! Μια ματιά ένα φως Ενα φιλί ένας καημός Ένα ποίημα ενστικτωδώς Του έρωτος στεναγμός! Μοίρα μου απατημένη Αγάπη αποπλανημένη Κόκκινη κλωστή δεμένη Σε παπαρούνα κοιμωμένη!...
Σ' ένα αηδόνι κάνει έκκληση ο Απολ-λιναίρ εν μέσω φωτιάς μεσο-πολέμου; και χρωστικής λαύρας ηλίου [ηλιοβασίλεμα] να στείλει μια ωδή στην αγαπημένη του. Βρισκόμαστε στην XL αστείρευτη προσπάθεια του ν' αντλεί από τη φύση το πάθος του για τη ζωή μέσα από...
Αυτά τα βρωμοκύταρα δεν θέλουν να πεθάνουν Και βασανίζουν το κορμί μου. Θέλουν να το αποκάμουν Αυτά τα βρωμοκύταρα παλεύουν με την ψυχή μου Θέλουν. Κι' αυτή να την πετάξουν έξω απ' τη σκηνή μου Εμπρός τιποτένια τολμήστε: Mαζί της αναμετρηθείτε Το μόνο...
ΚΥΛΗΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΒΟΥΤΗΞΕ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ Ήταν μια φορά ο Χρόνος και κει που κυλούσε είδε μπροστά του μια πανέμορφη κόρη. Κεραυνοβόλος 'Ερωτας. Αμέσως σκέφτηκε να την αγγίξει. Άπλωσε τα χέρια του μα του κάκκου. Αδύνατον. Δεν μπορεί έτσι εμένα εύκολα να μου...
Lettre a Lou XXIIΙ (Συνέχεια του ταξιδιού στις αγάπες του Απολλιναίρ!) Γλυκιά μου αγάπη. Τέσσερις μέρες δίχως γράμμα Κόκκινα μάτια από κλάμα Η μέρα δεν έχει νόημα, ο ήλιος θολός Στη πύλη (ο) φαντάρος βουβός ! Τι άραγε να συμβαίνει; Γράμμα μήπως, υπόσχεση...
ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ Ένα αστέρι πέφτει πέφτει Πέστε μια ευχή Πριν το οχτώ περάσει Και εξαφανιστεί "H χρονιά ας φύγει Η Αγάπη ας μείνει Εννιά σε περιμένω Με Ειρήνη ας είσαι φορτωμένο" Το οχτώ έγινε χτες Είχε και μέρες ζοφερές "Που να μην ξαναρθούνε ποτές" Ελπίδες...
Ευχές ψηλές ως τον ουρανό A π' όπου οι σταγόνες της βροχής, Ασταμάτητα γεμάτες ελπίδες Ν α φτάνουν στο κήπο σας Και να δίνουν ζωή Στα φύλλα στους κορμούς Σ τους καρπούς και τα λουλούδια ... Χρόνια πολλά - Καλές Γιορτές Αφιερωμένο στη κ.Ευαγγελία Σάκκαλη...
Της Γιώγιας τα π(οι)ήματα ανέμου σκιρτήματα... αγίων εικονίσματα... της γης ανθίσματα... της ζωής κεντήματα... του γιαλού γλυκοφιλήματα... Πρέπει να υπάρχει λόγος για να βάλει κάποιος τη μαυρομύτα να χαϊδέψει το τετράδιο της Ψυχής και αυτούς τους λόγους...
Πρόδρομος ή Μποντόσης ή Καπετάνιος Η Γεωργία είναι υπαρκτό πρόσωπο. Είναι η ναύτης του «ΓΕΩΡΓΙΑ ΛΩ 7775» με καπετάνιο τον άντρα της τον Πρόδρομο ή Μποντόση Λαφάκη. Ο Πρόδρομος γεννήθηκε στη Χαλκίδα από γονείς Κωσταντινοπολίτες, οι οποίοι κατέληξαν να...
Ποίηση είναι η ζωή Σαν πίτα που ο καθένας Ότι θέλει μέσα βάζει… Ποίηση είναι η ζωή Σαν ψυχή που ο καθένας Ότι θέλει από μέσα βγάζει… Ποίηση είναι η ζωή Σαν τρελού ξυράφι λαβωμένο Από ένα λουλούδι… Ποίηση είναι η ζωή Σαν σκουριά που αρνήθηκε Χρυσό καλοφτιαγμένο…....
Μικρή ερωτική επιστολή(*) «τατουάζ» Mademoiselle θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μου επιτρέψετε να απεικονίσω στο δέρμα σας ως τατουάζ, μερικές σκέψεις : «Δεν ξέρω βέβαια αν αυτό θα το κάνω με επιτυχία αλλά νιώθω τα αισθήματα μου ν' αναδύονται μέσα από...
Δάντιες ευχές από μετάφραση Καζατζάκη και Πρωτοχρονιάτικη απόδοση Χρήστου Ρουμελιώτη Πάντα μπροστά φτεροκοπώντας Ποτέ μη λάχει κ'απομείνεις πίσω Άγιας Προσευχής πρεπό να πάρεις χάρη Κι η χάρη της Αγάπης δικήσ' να γίν' σκέπη. Απέραντο πανί η λαμπράδα σου...
Σύνθετη ευχή - Ιωάννα Είκοσι εφτά τ' Αυγούστου Είδες το φως του καλοκαιριού Και άκουσες μύριες ευχές Να ζήσεις τρανά και ευλογημένα. Με τρυφερή αγάπη τυλιγμένη. Καλότυχο νάν' το διάβα σου Σε ζωή λουλουδιασμένη, πολύχρονη και ευτυχισμένη. Μαρίνα, Αντωνία....
Πες μου είν αλήθεια ο,τι μ' αγαπάς; Κάθε βράδυ τα' στέρια κοιτάς Μήπως άλλη ευτυχία αναζητάς; Υπάρχει ελπίς για μας; Πες μου λοιπόν αγάπη μου μ' αγαπάς; Γιατί αν είν' αλήθεια, θα το φωνάξω θα το πω Ο κόσμος να μάθει πως με τραγούδι θλιβερό Την ψυχή σου...
Μαριέττα Τα' όνομά σου βρήκα Πάνω στη βιολέτα Να μπλεδίζει Σαν τα δυό σου μάτια Νέτα Μαρί - Μαρι-έττα Τα' όνομά σου χώρισα στα δύο Για να πάρω άρωμα και μπρίο Μαρί από τον Απολλιναίρ (*) Και έττα από την Σέττα (**) Μαριέττα Το όνομά σου γλυκο-ψυθιρίζω...
L'anneau se met a l'annulaire Apres le baiser des aveux Ce que nos lèvres murmurèrent Est dans l'anneau des annulaires Mets des roses dans tes cheveux Το δακτυλίδι που φοράς Είναι γεμάτο αγάπης φιλιά Φιλιά που τα χείλια μου αφήκαν Σαν ρόδα πάνω σου, στα...
Έγειρα στον ήλιο Και αποκοιμήθηκα Είναι Δευτέρα Λου σ' αγαπώ Και στο ξαναλέει Το ποιματάκι αυτό Πόσο σ' αγαπώ Λου Λουλάκι Αχ πως με κοιτάζει Αυτό το μικρό λυκάκι Θέλει θέλει νάρθει Και να δεί Πως τρέχει το μολύβι Πάνω στο χαρτί Το μολύβι που Μιαν ηλιαχτίδα...
(Άνοιξη στο Ζυμβερύ, Μονέ) Ένα κοτσύφι κάθονταν... σ' ένα τρυφερό... του κήπου μου κλαράκι... και στο θήλυ του γλυκο-κελαϊδούσε... Αχ Αριστοφάνης νάμουμα... την γλώσσα του να μιλούσα... και σε τραπέζι νυφικό να τους εκαλούσα... -ο-ο-ο-ο- Αυτές τις μέρες...
Μικρός προφήτης έριξε σε κορασιά τα μάτια και στους κρυφούς του λογισμούς χαρά γιομάτος είπε: "Κι αν για τα πόδια σου καλή κι αν για την κεφαλήν σου κρίνους ο λίθος έβγανε χρυσό στεφάνι ο ήλιος δώρο δεν έχουνε για σε και για το μέσα πλούτος Όμορφος κόσμος...
Καρδιά μου τι σε βασανίζει; Ποιος καημός σε τριβελίζει; Καρδιά μου ξέρω θα εκραγείς Λάβα η αγάπη δεν μπορείς να κρατηθείς Οι χτύποι σου μαρτύριο Τα λόγια σου ελιξίριο… Έλα να πάμε σ άλλο κόσμο σε άλλα αστέρια Εκεί στο γαλάζιο τ’ ουρανού είναι όλα τέλεια…...
Συνεχίζουμε το ταξιδάκι με τον Απολλιναίρ μέσα από τα γράμματα του [36] και είμαστε στη άκρη μιας ενότητας της Λου σχεδόν στη μέση του μικρού τόμου... Ανυπομονούμε βέβαια να περάσουμε στα Οινοπνευματώδη... «Alcools» όπου ποιος ξέρει τι μας περιμένει !...
Ω ηδονή της κοπής θες να τις καταπιείς τις λέξεις, τις ρίμες ολόκληρες τις στροφές... και πάλι πίσω στα λάθη μας στα νεκρά περιστέρια στους γερμένους θεριστάδες στην ύπουλη βεβαιότητα της ελευθερίας στην ηδονή του φόβου μιας παραπλανημένης κοινωνίας λυγισμένης...
Αντίο Harold Αντίο εκλεχτή ψυχή καλή ζωή να έχεις εκεί στο "φαρδύ το σύμπαντο που με θεό ομοιάζει και που γιομάτο αγάπη είναι".(*) Αντίο Harold's Body που φιλοξένησες περήφανη φωνή Πιο δυνατή και από "αστροπελέκι"(*) Ενάντια στους ψυχοβγάλτες του κόσμου...
Αν ψάξουμε να βρούμε τις ρίζες του έρωτα (όχι εύκολα) θα φτάσουμε στην Αρχαία Ελληνική Θεογονία! η οποία τι λέει; Στην αρχή υπήρξε το Χάος και μετά η Γαία και μια δύναμη διαχυμένη παντού στα πάντα "ο έρωτας" και μετά το 'Έρεβος, η Νύχτα, ο Αιθέρας, η...
Σε είδα καθώς περπατούσες Στην άκρη του λιβαδιού Και κίτρινα στα μαλλιά φορούσες Άνθη του χωρισμού Σε είδα καθώς κατέβαινες Την κοίτη του ποταμού Κι άστραφταν στα μάτια σου Οι σκιές του δειλινού Σε είδα καθώς κοιτούσες Του πελάγους την απλωσιά Κι από...
Αλντα Μερίνι: Μια μικρή οργισμένη μέλισσα -
μοναχική.
"Οι ποιητές εργάζονται πάντα τη νύχτα
Οταν ο Χρόνος δεν τους βιάζει
τότε που σβήνει ο θόρυβος του πλήθους
και φτάνει το λυντσάρισμα των ωρών στο τέλος" (μετάφραση Α.Σελενίδη)
"Η ποίηση είναι κάτι περισσότερο από ένα λογοτεχνικό είδος. Είναι ό,τι είναι αόρατο, ό,τι δεν μπορούμε να λογαριάσουμε με χρηματική αξία... Η ποίηση είναι ο κόσμος, η ζωή. Οσο άσχημη κι αν είναι η εξωτερική ζωή μας, υπάρχει πάντα κάτι το όμορφο μέσα μας. Σίγουρα ζούμε σε μια εποχή όπου η ποίηση αργοπεθαίνει. Μερικοί θλίβονται γι' αυτό, ενώ άλλοι δηλώνουν πως της αξίζει να πεθάνει. Παρ' όλα αυτά, οι άνθρωποι εξακολουθούν να διαβάζουν και να γράφουν ποιήματα. Μας βοηθάνε να δούμε τον κόσμο διαφορετικά"