Kύριε Εσύ
Που καλλιεργείς την Αγάπη και την Συμπόνια
Που κρίνεις την συνείδησή μου και τις πράξεις μου
Χάρις σε σένα έχω τη δύναμη να αναχαιτίσω το κακό
Από σένα ο άνθρωπος παίρνει δύναμη να κάνει καλό
Από σένα ο άνθρωπος εμπνέεται για δείξει έμπρακτα
την Αλληλεγγύη του και την Αδελφοσύνη του σε αυτούς που υποφέρουν.
Θεέ μου
Βόηθα με να συμπορευτώ με αυτούς που σε καταλαβαίνουν
Βόηθα με να βελτιώσω τον εαυτό μου και να διατηρώ μέσα
στην καρδιά μου τις πολύτιμες αξίες της ζωής που Εσύ μας χάρισες...
Efigenia Coutinho
Código do texto: 9da7e2fea91050b165566ba6db4f6908
Enviado por: Efigenia Coutinho em 06/11/2012
Copyright © 2012. Todos os direitos reservados. Você não pode copiar, exibir, distribuir, executar, criar obras derivadas nem fazer uso comercial desta obra sem a devida permissão do autor.
http://www.avspe.org/index.php?pg=mtexto&idt=5986&ttt=Prece
Μεταφορά (ελεύθερη) στα ελληνικά από τα πορτογαλλικά από Χρίστο Ρουμελιώτη

Five Years AVSPE
Five Springs AVSPE
Μυθικό ποτάμι…. (Mythic river…)
Κρυστάλλινα νερά … (Crystal Waters…)
Λίγη Λάμψη σας ζητάν του AVSPE τα διαμάντια….  
(More glory are asking you, AVSPES’ diamonds…)  

Five years AVSPE
Five springs AVSPE
Ηλιόγεμη Παναγιά… (Sunny Madonna…)
Χρυσοποίκιλτε  Ουρανέ… (Golden heaven…)
Λίγο Φως σας ζητά του AVSPE το άσβεστο καντήλι…)
(More light is asking you, AVSPES’ for ever live candle…)  

Five years AVSPE
Five springs AVSPE
Γλυκάγκαλη Αφροδίτη… (Aphrodite with the sweet embrace…)
Άρη, Ποσειδώνα, Διόνυσε (Aris, Poseidon, Dionysus…) 
Λίγη Αγάπη σας ζητούν του AVSPE οι άπειρες ερωμένες … )
(More  Love are asking you,  AVSPES’ uncounted lovers…)  

Five years AVSPE
Five springs AVSPE
Happy Years and Unexpected Springs for Ever !  
Christos Roumeliotis

Athens, Sunday, 02 October 2011, Greece

Είναι οι λέξεις όπως τα πουλιά.
Γύρω από τη γη ελεύθερα πετούν.
Και συχνά πολλές μαζί πετάνε σε σχηματισμό.
Ποιημάτων.
Κάποιος είπε τα πουλιά είναι οι βασιλιάδες τ’ ουρανού.
Οι λέξεις είναι οι βασιλιάδες της Γης.
Οι άνθρωποι τις δημιούργησαν για να τους κυβερνούν.
Ο κυβερνοχώρος και τα γκουγκλοεργαλεία να τις διαδώσουν.
Μια μέρα ήρθαν κάτι πουλιά. Άγνωστα.
Και κάθισαν μπρος στα μάτια μου. Και κελαηδούσαν.
Ήταν οι λέξεις της Ιφιγένειας Κουτίνιο. (Efigenia Coutinho)
Που προσπαθούσαν να μου πουν τη σκέψη της.
Τις πήρα, τις έπλασα και ξαφνικά ξέφυγαν από τα χέρια μου!
Α Ναι ! ξέχασα τα πουλιά δεν μπορείς να τα κρατήσεις.
Πήγαν πίσω στον ιδιοκτήτη τους αλλά με άλλα ρούχα!
Και από τότε οι λέξεις πετούν Ελλάδα – Βραζιλία – Ελλάδα και ελεύθερα εκφράζονται.
Οι ελληνικές λέξεις δεν μιλούν πορτογαλικά…
Και οι πορτογαλικές λέξεις δεν μιλούν ελληνικά…
Ωστόσο συναντιώνται ! Ωστόσο αγαπιώνται !
Christos Roumeliotis
Athens 28-10-2009