Λόντρα Περιστέρι Ω τι ωραία μέρη Πατρίδα και οικία Δήμος, παροικία (εκκλησία) Λόντρα Περιστέρι Ω τι ωραία μέρη Μα αυτό της Ερετρίας Υπεράνω μαγείας Ερέτρια θέρετρον θεών Ακριβώς κάτω απ' τον θεόν Ω Βαρβάρα των ψυχών Χαμόγελον και βλέμμα παιδικόν (ταπεινόν)...
Και είπεν η ιστορία: Να γεννηθούν πρώτα οι ήρωες και μετά οι ποιητές! Και είπεν η ιστορία: Ελλάς! των παιδιών σου τα βραβεία αίμα θυσία ελευθερία ! Και είπεν η ιστορία: Κολοκοτρώνη σχώρνα τους άχαρους υποκριτές! Και είπεν η ιστορία: Κωστή άναψε τη λάμπα...
Ο ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΟΥ Αγέρωχο στη ράχη καμαρώνεις τον Κορινθιακό Ζεις στο χωριό από το χίλια εννιακόσια οχτώ; Γνώρισες παγκόσμιους φονικούς πολέμους δυό Δεν σκύβεις το …φουγάρο μένεις περήφανο, στητό. Κορδαίοι Χρίστος Φίλιππος Άγγελος και...
Οι ΦΙΛΟΙ και η ΕΚΤΙΜΗΣΗ Βαγγέλη σε βλέπω άνετο αλλά λίγο σκεπτικό Πάντως η γραβάτα δεν σου σφίγγει το λαιμό! Και σου πάει το σακάκι το λευκό! Δάσκαλε μες στο δικό σου το μυαλό δεν μπορώ να μπω Φτάνει όμως που στέκομαι στο δεξί σου το πλευρό! Βαγγέλη τώρα...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΦΟΓΛΟΥ Γιάννης Συνδικαλιστής Γιάννης Δίκαιος κριτής Γιάννης του Εργατικού Δικαίου Υπερασπιστής Γιάννης Διεθνιστής Γιάννης Δημοκρατιστής Γιάννης Ανθρωπιστής Γιάννης Ειρηνιστής Γιάννης Σκούφογλου Αλτρουιστής Γιάννη κάτι ήθελες να μου πεις Γιάννη...
ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Χρίστος: Ω φωτογραφία φίλη μου πιστή Ένα βλέμμα σου ήταν αρκετό να μου σκαλίσει τη σιγή Σαν σε βρήκα έρμη σ’ ένα συρτάρι μοναχή Ω φωτογραφία μου καλή Χωρίς εσένα η μνήμη θα ήτανε …χωλή! Για πες μου σε παρακαλώ Για το σχολείο μου...
foto www.enet.gr Οι καρδιές μας βομβαρδίζονται και πάλι μέσα από το γυαλί Εικόνες τραγικές καταστροφών πόλεων και χωριών (Tromo-kratia ex-ouranon) Ανθρώπινων πολύχρονων κόπων και θυσιών Θύματα με το στίγμα του πολέμου ανεξίτηλο στα μάτια και στο σώμα...
Από αρνί το κεφαλάκι Και πατσά με πολύ μεράκι Φίλε σαν θέλεις να γευθείς Τον Λάμπρο να επισκεφθείς! Γιορτή κάθε μέρα έχ’ εκεί Ήχο γλυκό από μπουζούκι κλαρίνο και βιολί Και του Καζαντζίδη η μετ’-α-φυσική φωνή Βράδυ αργά βγαίνει από της Ρένας το σιντί!...
Στου Χρίστου του Κορδή γιεννέται η Ζωή! Από κοντά η Σοφία και η Βάσω ή Βασιλική! Κυρ Χρίστο σε ποιόν θα παραδώσεις άραγε τη συνταγή; Ανάβει της Χρίσταινας ο αργαλιός και η μηχανή, Ζηλεύει τη τρομερή κυρά ακόμα και το τρένο στη γραμμή! Στου Χρίστου του...
Σήμερα και χτες και προχτές είναι μια μπλε ημέρα. Η θάλασσα έκλεψε το γαλάζιο του ουρανού και το φόρεσε με τη βοήθεια του ήλιου. Ούτε μια στιγμή όλη την ημέρα ο ήλιος, με τη βοήθεια του ουρανού, δεν θέλησε να την απογοητεύσει… Η Ήρα από το Ηραίον (απέναντι)...
(Photo – roumeliotis) Ένας μικρός Άτλας (ο άνθρωπος) Έλκει την «τέχνη» Να διέλθει από το «στενό» της ζωής Και ένας ευεργέτης (ποίηση) Εγγυάται το αιώνιον του πλου(ν) της ! ………………………………………. Ποιητική ακαρπία Την «παγκόσμια» ημέρα της ποίησης Μάρτη είκοσι...
O μικρόκοσμος των λουλουδιών o εκφωνητής του ραδιολουλουδοσταθμού της πόλης πρωί πρωί ανακοίνωσε πως σήμερα είκοσι μαρτίου είναι η πρώτη ημέρα της ανοίξεως ! α ! τι όμορφα ! εμείς τα μικροαγριολούλουδα που ανέξοδα φυτρώνουμε όπου λάχει από καιρό προετοιμαζόμασταν...
Το ευ-μαγεμένο φεγγάρι 11/07/06 04h18min --------------------------- "Λύρα κρυφή της μοναξιάς οδύνη σαν προσευχή αγγίζεις κάτι από γαλήνη Ελεγείο απουσίας ζωή μου ! Εκμαγείο τρέλας... οικείο πεπρωμένο ... έκπτωτη ωραιότης ... μοναξιά μου !" (Απόσπασμα...
(φωτο-ρουμελιώτης) Η Μαργαρίτα που εικονίζεται προέρχεται από το Μελίσσι Κορινθίας και την τοποθεσία «Κοντζιά». Βρέθηκε στην άκρη του δρόμου, αλλά γιατί ξεχώρισε από τις άλλες της οικογένειας εφωτογραφήθει. Είναι αλήθεια ότι αυτή την εποχή χιλιάδες πανέμορφες...
ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ του πελάγου το αιώνιο το μπλέ Που ακάματο το βράχο σου γλυκοφιλεί Τετρακάρτατο καράβι στον όρμο σου αγκυροβολεί Ανάσα παίρνει ο ναύτης λαβερή* ΧΑΙΡΕ ω Στογγύλη Στρογυλλή Θαλασσινό στο Αγνάντι Μεσημεριανό Σε βελούδινο άσπρο...
Ρουμελιώτης Σπυρίδων ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ ... Σε θυμάμαι από το χέρι να με κρατάς ! Σε θυμάμαι να μου χαμογελάς ! Σε θυμάμαι πρωί πρωί να με ξυπνάς ! Σε θυμάμαι τα βήματά μου να μετράς ! Κάμπος κι Αγριλιά ! «Η φύση δίνει λάδι και χαρά εμπρός...
Η Γέννησή μου ! Στις 27 Ιουλίου 1989 στις 11.20 στο Μαγγίνειο Μαιευτήριο Αθηνών (του Αρεταίειου Νοσοκομείου) είδα το φως της ζωής για πρώτη φορά. Γιατρός ο κύριος Δημήτρης Μπότσης. Ύψος 55 εκατοστά και βάρος τέσσερα κιλά και διακόσια πενήντα γραμμάρια....
I N D E L É V E L Efigênia Coutinho Υπόθεση οφθαλμών Μία ριπή οφθαλμού τύλιξε το κορμί μου Εάν ηδονικό ρίγος τράνταξε τα στήθη μου Ένιωσα να τινάζονται έξω από τα μεταξένια κελιά τους Μια αραχνοΰφαντη αίσθηση άρχισε να χορεύει ρυθμικά Πάνω στη κοιλιακή...
Στην άκρη του Κορινθιακού είμαι σπαρμένο Από τύχη ή αέρα ή πουλί ευλογημένο Πέρασα ακόμη ένα καλοκαιράκι κουρνιασμένο Κάτω από χαλίκια, με αρμύρα ποτισμένο. Και ήρθε το φθινόπωρο Και συνάμα ο κυρ-χειμώνας Με τα γλυκά τους τα νερά Και ήπια και εχόρτασα...
Και μέσα στο λιμάνι πρόσμενε ο Λυκομήδης και άφριζε δεμένος ! Την Σκυροπούλα ήθελε με βιάση ν’ απαγάγει και πάνω απ’ τα κύματα του γοερού πελάγους στο άντρο του ν’ άγει ! «Γλαυκομάτα» μου που είναι ο λοϊσμός σου; Πιανής φυλής κρατάς τη σάρπα; Πιάνε η...
Vassilis Marros Les canons tonnent dans la nuit On dirait des vagues tempête Des coeurs où pointe un grand ennui Ennui qui toujours se répète Il regarde venir là-bas Les prisonniers l’heure est si douce Dans ce grand bruit ouate très bas Très bas qui...
φωτό: Χρίστος Ρουμελιώτης 18-03-2006 Σύλλογος Αγάπης Αμαρύνθου ΕΝ ΑΜΑΡΥΝΘΩ (*) Δεν ήξερεν(*) η δόλια μάνα τι την περιμένει… Δεν φαντάζονταν ποτέ πως εν ριπή «κινητού» μια «κλειστή κοινωνία» Θα ήταν εις το πAν-ελλήνιον τόΟόσο «ανοιχτή» ! Δεν γνώριζε πως...
('Αρθρα και άλλες φωτογραφίες θα βρείτε στο http://roumeliotis.blogspot.com) Κάτω ακριβώς από το πατρικό μου απλώνονταν το περιβόλι. Το σπίτι δέσποζε στη ράχη του χωριού πάνω από το κάμπο. Τα δένδρα ήταν φυτεμένα σε βραγιές. Η κάθε μία από αυτές συμπεριελάμβανε...
(Γιάννα Περσάκη κοπέλα με ψάρια) Κοίταξα έξω από το παρά-θυρό μου Με γυμνόν τον οφθαλμόν μου Οχτώ Μάρτη σε είδα ξανά εις το ημερο-λόγιον μου Και τρεμό-παιξε το μυο-κάρδιό μου ! Κοίταξα έξω από το σκεπτικό μου Είσαι πάντα πίσω απ’ το μυαλό μου Οχτώ του...
Πίνακας του Lanncourt Bernard Ο έρωτας και η απουσία με αφορμή τα «Epousailles» του Guillaume Apollinaire Μια φορά ένα καλοκαιράκι ο έρωτας πετούσε στην άκρη του ωκεανού… Και σ’ ένα ακρογιάλι είδε να κάθεται η απουσία. Τα γαλάζια μάτια της Η απουσία ψεγαδιών...
Αλντα Μερίνι: Μια μικρή οργισμένη μέλισσα -
μοναχική.
"Οι ποιητές εργάζονται πάντα τη νύχτα
Οταν ο Χρόνος δεν τους βιάζει
τότε που σβήνει ο θόρυβος του πλήθους
και φτάνει το λυντσάρισμα των ωρών στο τέλος" (μετάφραση Α.Σελενίδη)
"Η ποίηση είναι κάτι περισσότερο από ένα λογοτεχνικό είδος. Είναι ό,τι είναι αόρατο, ό,τι δεν μπορούμε να λογαριάσουμε με χρηματική αξία... Η ποίηση είναι ο κόσμος, η ζωή. Οσο άσχημη κι αν είναι η εξωτερική ζωή μας, υπάρχει πάντα κάτι το όμορφο μέσα μας. Σίγουρα ζούμε σε μια εποχή όπου η ποίηση αργοπεθαίνει. Μερικοί θλίβονται γι' αυτό, ενώ άλλοι δηλώνουν πως της αξίζει να πεθάνει. Παρ' όλα αυτά, οι άνθρωποι εξακολουθούν να διαβάζουν και να γράφουν ποιήματα. Μας βοηθάνε να δούμε τον κόσμο διαφορετικά"